Terri Schiavo (3 december 1963 - 31 maart 2005) was een Amerikaanse comapatiënte die in maart 2005 het wereldnieuws haalde door de controverse rond het staken van haar kunstmatige voeding (versterving, niet te verwarren met euthanasie).
Op 18 maart 2005 werd Schiavo's voedingssonde verwijderd, op verzoek van haar echtgenoot Michael Schiavo. Terri had volgens hem tijdens haar leven al gezegd nooit als "plant" in leven gehouden te willen worden. Nadat een rechter toestemming had gegeven, werd de voedingssonde verwijderd. Ze lag sinds 25 februari 1990 na een hartaanval, volgens haar dokters veroorzaakt door de eetstoornis boulimie, in een coma vigil. Ze was echter niet hersendood, hoewel er geen enkel uitzicht op herstel bestond. Door het staken van de kunstmatige voeding (inclusief water) zou ze binnen 1 à 2 weken sterven.
Schiavo's ouders, Mary en Bob Schindler, vochten deze beslissing van de rechter aan, gesteund door verschillende Republikeinse politici. President Bush kwam hiervoor zelfs speciaal overvliegen vanuit zijn ranch in Texas. Het Amerikaans Congres nam in allerijl een noodwet aan, waardoor een federale rechter de zaak opnieuw moest beoordelen. Deze achtte, op 22 maart, het verwijderen van de voedingssonde legitiem. Een dag later, op 23 maart, bevestigde een federaal hof van beroep deze uitspraak.
De ouders van Schiavo probeerden toen het federale Hooggerechtshof de zaak te laten behandelen, maar op 24 maart werd de zaak niet-ontvankelijk verklaard. Het Hooggerechtshof van Florida wees op 27 maart een petitie af om de voeding weer te herstarten.
Vervolgens werd door hen nogmaals opnieuw beroep aangetekend tegen deze beslissing, omdat hun advocaat meende een nieuwe reden daarvoor gevonden te hebben die eventueel zou kunnen leiden tot het weer starten van het toedienen van sondevoeding, waarop de rechters op 29 maart oordeelden dat ze eventueel deze zaak opnieuw zouden willen bekijken, maar met een stemresultaat van tien rechters tegen twee werd dit voorstel op 30 maart tenslotte toch verworpen, waardoor haar ouders geen enkel wettelijk middel meer hadden om haar langzame, maar zekere dood tegen te houden.
Nog een dag later, op 31 maart, overleed ze uiteindelijk dan ook, 13 dagen na het verwijderen van haar voedingsbuisje, aan uitdroging, waardoor haar organen beetje bij beetje niet meer naar behoren konden functioneren.
De laatste drie weken van Schiavo's leven waren een mediaspektakel met wereldwijde aandacht. De reden hierachter was niet zozeer het lijden van Schiavo of haar naasten, alswel de politieke en juridische strijd die in de Verenigde Staten werd gevoerd rondom de zaak.
De verbrede aandacht voor de zaak was voornamelijk een gevolg van het uitzonderlijke ingrijpen van overheden op verschillende niveaus in een zaak die bij de rechterlijke macht voorlag. Er werd van verschillende kanten kritiek geuit op het — door de critici zo betitelde — overschrijden van de scheiding der machten. Ook de mate waarin de regering-Bush en het door Republikeinen gedomineerde Congres ingrepen ten faveure van de christelijk-conservatieve stroming in de Verenigde Staten kreeg kritiek te verduren; dit laatste echter meer van de conservatieve Republikeinen dan van de Democraten. En binnen de Democratische Partij leidde dat ook weer tot kritiek, omdat de Democratische leden van het Congres zich te makkelijk geschikt zouden hebben en de Republikeinen met de zaak zouden hebben laten weglopen.
Na de dood van Schiavo was er opnieuw een conflict tussen haar ouders en haar echtgenoot. Haar ouders wilden het stoffelijk overschot van Schiavo begraven, haar echtgenoot drong aan op een crematie. Uiteindelijk werd Schiavo gecremeerd.
|
